Wednesday, October 28, 2009

എന്റെ പ്രചോദനം

അതിരുകള്‍ നിറഞ്ഞ ഈ ഭൂമിയില്‍ നിന്ന്
അതിരുകളില്ലാത്ത ആകാശത്തെ നോക്കി
സ്വപ്നം കാണുന്നു ഞാന്‍
ഭൂമിയിലെ നശ്വരമാം അതിരുകള്‍ കാക്കാന്‍
കുതന്ത്രങ്ങള്‍ നെയ്‌തെടുത്ത്
ഒന്നു പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ കൂടി
മറന്നുപൊയ മനുഷ്യര്‍ക്കിടയില്‍
നിരാശനായി കഴിയുമ്പോള്‍
മാനത്തു നിന്ന് സദാ എന്നെ നോക്കി
പുഞ്ചിരിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളാണെന്റെ പ്രചോദനം

4 comments:

ദിനേശന്‍ വരിക്കോളി said...

നക്ഷത്രങ്ങളാവണം ലക്ഷ്യം അവ എത്ര അകലെയാണെങ്കിലും ...

Umesh Pilicode said...

നന്നായിട്ടുണ്ട് മാഷെ

Akhil Pakkath said...

Dear Bigul,

Loved this one..
This my favorites from all ur collections..

ബിഗു said...

ദിനേഷ്, ഉമേഷ്, അഖില്‍ നന്ദി.