അമ്മേ നിളേ.......

അമ്മേ നിളേ.......
എന്തൊരു ദുരവസ്ഥയിത്..
കരകവിഞ്ഞൊഴുകിയ നിന്‍ പ്രതാപം
മാഞ്ഞുതീരാറായ ഒരോര്‍മ്മ മാത്രം.....
ഇന്നു വര്‍ഷകാലത്തു പോലും നീ
മരുപ്പച്ച നിറഞ്ഞ ഒരു നീര്‍ച്ചോല
അതു കണ്ണീര്‍ച്ചോലയാക്കാന്‍
രാപ്പകല്‍ ഭേദമെന്യേ മത്സരിച്ച്
നിന്‍ മാറു പിളര്‍ക്കുന്നു മണല്‍ക്കൊള്ളക്കാര്‍
വികസനം മരുഭൂമിയാക്കിത്തീര്‍ത്ത
നിന്‍ പതനത്തില്‍ ദു:ഖിക്കാന്‍
മാറുന്ന കാലത്തിനൊത്ത് കോലം മാറാത്ത
പ്രകൃതി സ് നേഹികളാം ന്യൂനപക്ഷം മാത്രം .
ഈ ദുരവസ്ഥ
കാലത്തിന്‍ ദുര്‍വിധിയാം വികൃതിയോ?
അതോ അനിവാര്യതയോ ?

ഞാന്‍

ഒരുപാട് ജീവിതങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളും

തളിരിട്ടു പൊഴിഞ്ഞുപോയ ഈ ഭൂമിയില്‍
വാമൊഴിയും വരമൊഴിയും കുറച്ചെന്തോ അറിഞ്ഞ്
അതിലേറെ ചിന്തിച്ച്
നിഷ്ക്രിയനായോ അതോ നിസ്സഹായനായോ
ഉള്‍ വലിഞ്ഞ്....
സമത്വസുന്ദരലോകം സ്വപ്നം കണ്ട്
കാലം കഴിക്കുന്നു ഞാന്‍